หลวงปู่แหวน แห่งวัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่หลวงปู่แหวน คือหนึ่งในพระอรหันต์แห่งยุคเลยก็ว่าได้ ด้วยจริยวัตรที่ปฎิบัติอันน่าเลื่อมใส ในสายปฎิบัติธรรมตามรอยหลวงปู่มั่น เเน้นการปฎิบัติแห่ง ธรรมยุติกนิกาย
ขอเล่าเรื่องนิกาย นิดหน่อยนะครับ
" นิกายคือ 1.เถรวาท 2.มหายาน 3.วัชรยาน ไม่ใช่ มหานิกาย และ ธรรมยุติกนิกาย มหายาน และธรรมยุติ คือ กลุ่มที่แบ่งออกมาจาก นิกาย เถรวาท
"มหานิกาย" ก็คือพระที่ปฏิบัติธรรม จะเคร่งก็ดีไม่เคร่งก็ดี อยู่ในพื้นที่ของสงฆ์นั้นก็คือวัดนั้นเองครับ ก็คือ พระที่อยู่ในวัดนั้นเอง (ฉันท์ข้าว 2 มื้อ เช้า-เพล +เย็นเป็นบางรูปบางองค์ และบางรูปที่ป่วยจำเป็นจะต้องฉันท์)
"ธรรมยุติกนิกาย หรือ ธรรมยุติ" คือพระที่จาริกไปตามป่าเขา ใช้ป่าเขาเป็นที่ปฏิบัติธรรม แสวงหาความเงียบสงบในการปฏิบัติธรรม ง่ายๆก็คือ พระสายธุดงกรรมฐาน
(ฉันท์เช้ามื้อเดียว มีก็ฉันท์ไม่มีก็ไม่ฉันท์ ปล.ในสมัยนั้น ป่วยไม่ป่วยแล้วแต่)
"ส่วนสีของไตรจีวรสีต่างกันเพราะ" พระฝ่ายมหานิกายใกล้ความเจิรญมากกว่าทำให้ไม่ต้องย้อมสีของจีวรเองมีญาติโยมมาถวายให้ตลอด แต่พระสายธรรมยุตินั้นต้องจาริกไปตามป่าเขาต้องใช้ผ้าไตรจีวรชุดเดียวเท่านั้นเลยต้องย้อมสีเป็นสี "แก่นขนุน และแก่นขนุนเข้ม" หรือ "สีกรัก" สีเหมือนที่พระพุธรเจ้าห่ม นั้นเอง"
หลวงปู่แหวน อยู่ในแนวทางปฎิบัติ ของ ธรรมยุติกนิกาย ตามแนวทางของหลวงปู่มั่น เน้นการเจริญศีล ภาวนา กรรมฐาน จาริกกตามป่าเขา เพื่อแสวงหาซึ่งความหลุดพ้น เป็นแนวทางที่น่าเลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง
ทุกนิกายต่างเพียงการปฎิบัติ แต่สุดท้ายแล้วแก่นแท้คือ การสืบทอดซึ่งพระพุทธศาสนา ตามพระบรมศาสดา นั่นคือพระพุทธเจ้า.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น